Mistrzostwa Polski w Narciarskim Biegu na Orientację 2013

Szudziałowo. Wiecie gdzie to? No ja też nie wiedziałem :) Za Białymstokiem, niedaleko granicy z Białorusią. A Poczopek wiecie gdzie? No tam niedaleko :)
Na miejscu przywitała nas dodatnia temperatura i śnieg znikający w oczach. Człowiek jedzie taki szmat drogi a tu pogoda płata figle. Nieładnie. Nic to jednak, wiara była do końca.


Na pierwszy ogień średni dystans. Skrócony, bo warunki mało śniegowe. Byłem nastawiony bojowo, ale stan tras po kilku kilometrach zniechęcił mnie do dalszej jazdy, więc skupiłem się na filmowaniu (miałem ze sobą kamerkę). Śmieszyło mnie jak widziałem ludzi biegających z nartami w ręku (dozwolone regulaminem) oraz ludzi skracających trasę na przełaj (zabronione regulaminem). Oczywiście można powiedzieć, że przepis bez sensu, no bo i tak nikt tego nie pilnował (a ja mam wszystko nagrane! ;)), ale moim zdaniem winna jest przede wszystkim pogoda. Gdyby śniegu było dużo, to nikomu by się nie chciało biegać po kolana w śniegu (6km siły biegowej, coś dla Ciebie Jaro!). Organizator jedyne co mógł zrobić to zmienić termin, co jak się domyślam nie jest proste. W związku z tym zawody odbyły się "za wszelką cenę" i tą cenę zapłacili zarówno zawodnicy jak i organizatorzy.

Ale nie na tym się będę skupiał, bo mi w gruncie rzeczy wyjazd się bardzo podobał. Jechałem z nastawieniem na dobrą zabawę i cel zrealizowałem. Śmiechu miałem co nie miara obserwując ludzie biegających z nartami w ręku. Przezabawny był sprint, na którym zdecydowana większość poruszała się właśnie w tenże sposób, a już absolutnym hitem był masowy start sztafet, gdzie z mijających mnie zawodników (stałem jakieś 15m od startu) tylko trzech (3!) miało na nogach narty. Wyglądało to przekomicznie, co tez zobaczycie na filmie za kilka dni (muszę go zmontować, to mi trochę zajmie).

Z początku miałem w planie wszystkie biegi potraktować lajtowo i nakręcić jakiś fajny materiał, ale potem trafiła sie okazja startu sztafetowego z Piotrkiem Paszyńskim (vel Pasza). Nasza sztafeta, mimo iż nie klubowa, to jednak mogła być normalnie klasyfikowana (zasady dawały możliwość startu w sztafetach wojewódzkich). Po analizie naszych szans medalowych postanowiliśmy spróbować, no i wyszło całkiem nieźle. Po świetnym biegu Paszy i nieco gorszym moim (choć nadal przyzwoitym!;)) uplasowaliśmy się ostatecznie na drugim miejscu (na dziesięć sztafet), w związku z czym po raz pierwszy w życiu zostałem medalistą Mistrzostw Polski, MWAHAHAHAHA!!! :D Nie wiem jak Marian planuje to przebić. Moim zdaniem ten sezon jest już dla niego stracony :P Sorry bro...

Na klasyku (ostatni bieg) już zupełnie nastawiłem się na kamerę i aparat. Nie podbiłem żadnego punktu (ale przy kilku byłem!).
Muszę też nadmienić, że szanowna małżonka spisała się jeszcze bardziej "na medal" niż ja. Była w pierwszej trójce na wszystkich biegach. Dwa razy brąz (sprint, middle) i dwa razy złoto (sztafety i klasyk) z czego bieg sztafetowy nie uzyskał statusu Mistrzostw Polski ze względu na zbyt małą liczbę startujących. Tak czy siak dorobek niezły. Szczególnie gratsy za złoto na klasyko po ośmiominutowym błędzie na pierwszy punkt ;)

Wyjazd spełnił swoje zadanie. Odpocząłem, zrelaksowałem się i wróciłem z bonusem w postaci Srebrnego medalu. Czad! :D
Dzięki za miłe towarzystwo :)

Teraz tylko żeby zrobić ten filmik... :) Lekko nie będzie. Motywujcie mnie!

Zdjęcia! :)

Comments

One response to “Mistrzostwa Polski w Narciarskim Biegu na Orientację 2013”

Marian pisze...
5 lut 2013, 10:29:00

Jeszcze cos wymysle..

Prześlij komentarz